Historia

Klinika Okulistyczna Uniwersytetu
Medycznego w Lublinie powstała w 1944 r. przy Uniwersytecie im Marii Curie-Skłodowskiej, z siedzibą przy ul. Staszica. Pierwszym kierownikiem Kliniki był prof. Ignacy Abramowicz.
W 1948 r. kierownictwo Kliniki zostało powierzone dr Tadeuszowi Krwawiczowi, który do tej pory pracował w dziecięcym Oddziale Ocznym
w Szpitalu Dzieciątka Jezus. Z jego inicjatywy w 1954 r. Klinika przeniosła się na ul. Chmielną do odnowionego i zmodernizowanego pałacyku Chrzanowskich. W nowej siedzibie powstała sala operacyjna oraz pracownie badawcze, gdzie prof. Krwawicz mógł zająć się pracą naukową i badawczą. Głównym przedmiotem jego zainteresowań stała się problematyka zranień i owrzodzeń rogówki oraz badania nad mechanizmami odpornościowymi oka.
Jednak jego największym sukcesem
okazało się zastosowanie w okulistyce niskiej temperatury. Przy pomocy krioekstraktora jako pierwszy usunął zaćmę, dzięki czemu został uznany za ojca kriochirurgii i kriooftalmologii oraz sławny w świecie. W celu zgromadzenia nowoczesnej aparatury oraz w związku z ulepszaniem technik operacyjnych konieczna okazała się rozbudowa Kliniki. W 1979 r.  w parku otaczającym starą Klinikę zbudowano nowy wielopiętrowy budynek wraz z przylegającym do niego audytorium, który połączono przejściem podziemnym z pałacykiem Chrzanowskich. W starym budynku utworzono oddział zachowawczy i operacyjny, natomiast w nowej Klinice oddział chirurgii zaćmy, rogówki, siatkówki, dziecięcy oraz nowoczesny blok operacyjny. Działalność naukowa Kliniki zaczęła się prężnie rozwijać w pracowniach biochemicznej, histologicznej, genetycznej, chirurgii doświadczalnej i nowo powstającym Banku Tkanek Oka. Natomiast w Sali audytoryjnej zaczęły odbywać się sympozja, wykłady oraz posiedzenia naukowe dla lekarzy.
Prof. Krwawicz był
osobą wielce zasłużoną, o czym świadczą liczne nagrody i wyróżnienia. Za jego Kadencji 8 lekarzy uzyskało tytuł doktora habilitowanego, a 7 z nich tytuł profesora.

W 1980 r. prof. Krwawicz odszedł na emeryturę po 32 latach kierowania Kliniką Okulistyki. Jego miejsce zajął prof. Kazimierz Gerkowicz. Jego następcy kontynuowali kierunek rozwoju jaki on obrał. Zaczęto wprowadzać nowe metody leczenia zaćmy z wszczepami soczewek wewnątrzgałkowych, leczenie powikłań cukrzycowych oraz retinopatii wcześniaków.

W 1991 r. po przejściu prof. Gerkowicza na emeryturę w Klinice było 4 samodzielnych pracowników naukowych: prof. Barbara Szwarc-Krwawicz, prof. Jerzy Toczołowski, prof. Marek Prost i prof. Zbigniew Zagórski. Po podzieleniu Kliniki na dwie, w 1991 r. kierownikiem I Kliniki został prof. Zbigniew Zagórski, natomiast w 1992 r. kierownikiem II Kliniki został prof. Jerzy Toczołowski. W 2008 roku doszło ponownie do połączenia obu Klinik. Obecnie kierownikiem Kliniki jest prof. Tomasz Żarnowski, który funkcję tę pełni od września 2008 roku.

 

O Klinice -> Historia